kafamın içindeki sesler sussun istiyorum. hayatı giyinmek kadar basit bir düzeyde anlatmak istiyorum artık. çocuklar gülsün, anneler ağlamasın, sıcak yemek yesin insanlar istiyorum. bunun için farkındalık oluşsun istiyorum beyinlerde. körü körüne bir yaşam, vur patlasın çal oynasın, partiler balolar, dedikodular fısıltılar, üzerimize sümük gibi yapışmış koftiden gülen suratlar... çok sıkıldım. melankolik yazılar yazmak hiç tarzım değil, ama tutamıyorum içimdekileri... tutarsam. söylemezsem, yazmazsam içime kök salacaklarmış gibi bütün sıkıntılar. bu dünyanın hiç de yaşanılası bir yer olmadığını düşündüğüm zamanlarda karşıma çıkan minik bir kuş gibi 'hala umut var' 'hala renkler var', acı olsa da, insan yenmek için var diyorum... adalet ve barış istiyorum herkes için..
http://bulamadimbenonu.deviantart.com/gallery/#/d4c9kb3
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder